Eensgezind door de marathonetappe

Vooraf hadden ze al afgesproken bij elkaar te blijven, de teams van Fried van de Laar, Adwin Hoondert en Vick Versteijnen. De samenwerking draaide 548 kilometer als een tierelier. Alleen waren Van de Laar en Hoondert 60 kilometer voor de finish in Iquique in de duinen ineens Versteijnen kwijt.
?We konden niet terug in de duinen om hem te gaan zoeken,? vertelt Ben van de Laar aan de finish in Iquique, na in totaal 608 kilometer marathonetappe. ?We hebben een half uur staan wachten,? vult Adwin Hoondert aan. ?Toen hoorden we van Paul Verheyden, die langs kwam, dat Vick met een kapotte turbo stond. Aangezien we niet terug konden, hebben we maar besloten door te rijden, want we wilden ook liever niet in het donker terecht komen. Het waren wel zulke smerige duinen dat laatste stukje.?
Van de Laar in dat laatste stukje nog een band kapot. Hoondert kwam op een punt dat hij bijna op de kant ging. ?Het was even heel spannend of we het zouden redden, zo schuin ging het. Ik heb een peut gas gegeven en een schietgebedje gedaan. Het ging n?t.?
Versteijnen stond ondertussen nog aan zijn turbo te schroeven. ?Anderhalf uur en toen konden we weer verder. Dan denk je: nog een klein stukje. Haha! Twee keer scheurde ik de linker voorband open. Helemaal aan flarden. De tweede keer gebeurde dat terwijl ik net schuin omhoog uit een duinpan probeerde te rijden. Ik liet de auto terug in het gat zakken om de band te wisselen, maar toen hield de motor er mee op. Door het schuin hangen was de laatste diesel naar een kant gezakt en had de leiding lucht gepakt. We konden gelukkig de diesel oppompen en op de laatste druppels hebben we de finish gehaald.?
Het bij elkaar blijven was een goede keus van de drie teams. De route van de twee proeven die samen de marathonetappe vormden, zat vol gevaren. ?Dan wil je niet in je eentje staan,? legt Hoondert uit. ?We hebben elkaar er echt doorheen geholpen. Fried reed voorop.?
Ben van de Laar was dus de oppernavigator voor het treintje. Dat ging de 23-jarige rookie goed af. ?De navigatie was wel lastig, want we hebben met z?n allen drie dagen rondjes gereden in dezelfde duinen. Het stond vergeven van de sporen. Onze eigen sporen. Dus je weet nooit welke de goeie is. Je moest het helemaal zelf doen. Ik moest ons pap af en toe wel corrigeren, omdat hij een ander pad koos dan ik wilde, maar hij heeft goed geluisterd. We hebben geen waypoint gemist,? glundert hij.
Na aankomst in het speciale truckbivak in the middle of nowhere had Van de Laar al snel in de gaten dat de achtste etappe over ongeveer dezelfde route ging als de zevende, maar dan andersom. Daar was hij niet zo blij mee. ?Heel slecht pad, stenen, knippen. En het ergste van al: 42 kilometer wasbord. Daar word je echt niet vrolijk van in een truck.? ?Een hobbelpad van hier tot ginder,? vult Hoondert aan. ?Ik hoorde dat de Kamazzen daar met 60 overheen vliegen. Wij reden 30 kilometer per uur en nog hadden we amper tijd om ons schrap te zetten.?
Onderweg kwam het treintje de ene na de andere tegen die met kapotte banden stond. Van de Laar reed er op de heenweg twee kapot. ?Daardoor kwamen we in het donker aan in het marathonbivak,? vertelt Versteijnen. ?Al die anderen klappen: ?Daar zijn ze weer, ze hebben het weer gered!? Dat was wel heel leuk.? Het was in elk geval een rustige nacht, zonder lawaai van aggregaten en gebonk op vrachtwagenonderdelen. ?We waren om tien uur binnen en om middernacht lagen we in ons tentje,? zegt Hoondert.
Alle drie waren ze blij dat de marathonetappe erop zat. Van de Laar: ?Wij doen vandaag helemaal niks anders meer dan een koud biertje pakken. De rest zien we morgen wel, dan hebben we een hele dag de tijd.? Hoondert: ?Nou en of! Ik ben met 150 van de afdaling van de duinen gekomen, zo blij was ik dat ik er vanaf was. Het is goed dat het nu rustdag is. Ik ben een stuk fitter dan vorig jaar op dit punt. Toen ben ik de eerste week ziek geweest. Nu gaat het eigenlijk allemaal best goed. En na de rustdag is het al dinsdag! Ze zullen heus nog wel wat voor ons in petto hebben, daar twijfel ik niet aan, maar het is wel een fijn idee.?

0 reacties


Monteurs Hoondert hebben handen vol op rustdag

Richting de top 20 komen. Dat was de doelstelling van Adwin Hoondert voorafgaand aan de Dakar van 2016. Op de rustdag in Salta is hij daarin geslaagd. Hoondert bezet de 21ste plaats in het klassement en is daar tevreden mee. Door wat akkefietjes in etappe 7 is hij al blij dat hij de rustdag heeft gehaald. De monteurs van het Hoondert Rallyteam hadden in Salta de handen vol.

Het had niet veel gescheeld of Hoondert had in de zevende etappe, de laatste voor de rustdag, niet alleen zijn klassering maar zijn hele Dakar verspeeld. Door een kapot stuurhuis op 20 kilometer in de 336 kilometer lange proef was het werken geblazen. En dat op 4700 meter hoogte. ?Alsof je twaalf uur achtereen in de sportschool zit,? pufte Hoondert.
Met het kapotte stuurhuis was het nog niet gedaan. De berghellingen gingen zo steil naar beneden dat de remmen overhit raakten en bij de finish van het eerste deel van de proef sloegen de vlammen eruit. ?Het was dat toeschouwers on erop attent maakten. Daardoor konden we er uit en het blussen. Maar dat was wel schrikken. Het had heel anders kunnen aflopen. Vraag maar aan Martin van den Brink en Bernhard ten Brinke... Voor het vervolg van de proef was het lastig, want het bleef dalen. We kunnen gelukkig de rembalans van binnenuit verstellen, dus we hebben alles op de voorkant gezet en ik heb zo veel op de motorrem gedaan.?
Op de snelle paden speelde navigator Jac Gillis goed in op de situatie door de notes net iets eerder door te geven, zodat Hoondert de tijd had om te handelen. ?Maar twee keer heb ik toeren moeten uithalen omdat ik het niet op tijd aangeremd kreeg. Daar kwam mijn rally-ervaring echter uitstekend van pas: ik heb de truck overdwars gegooid en zo kwamen we er keurig doorheen. Die rally-ervaring heeft me deze Dakar al een paar keer gered.?
Het is ook juist die ervaring waaraan Hoondert zijn klassering heeft te danken. In de typische WRC-proeven scoorde hij het best. ?Laat dat maar aan me over,? grinnikte hij. ?Ik heb minder vermogen met mijn DAF?je en zeker op hoogte kom ik minstens 200pk tekort ten opzichte van anderen, maar op rijtechniek maak ik veel goed. Bij het ontbijt voor de zevende proef zei Gert Huzink nog tegen me dat ik hem binnen een kwartier wel kon verwachten. Nou, ik heb hem de hele dag niet gezien, haha. En Huzink heeft toch 1100pk onder de motorkap van de Tatra liggen.?
Het is met dat soort deelnemers dat Hoondert zich meet. ?Naar de topteams kijk ik niet. Daar kan ik toch niet aan tippen. Ik kijk wel naar wat mijn kompanen, zoals Vick Versteijnen, Jan van de Laar, Aart Schoones, doen. En van dat rijtje sta ik er vooralsnog het beste voor. Verder stijgen, de top 20 in, zou leuk zijn, maar als dat gebeurt zal het niet in de eerste plaats aan mezelf liggen. De komende dagen wordt het donders zwaar en lastig, dus als ik deze klassering een beetje kan vasthouden, ben ik al meer dan tevreden.?

0 reacties


Hoondert hotseknotst de top 20 binnen

De achtste etappe van de Dakar was ?geen grapje?, volgens Adwin Hoondert. Gaar gebeukt liet hij zich uit zijn truck zakken in het bivak in Bel?n, na 394 kilometer proef, waarvan zo?n 230 kilometer door rio?s met stenen, over geniepige duinen en vooral een heleboel zandbultjes waardoor de truck - en de bemanning - flinke klappen maakten. ?De inhoud van de koelkast vloog door de cabine,? zegt Hoondert. ?Kun je nagaan wat een jump dat was.?

Het was een middagje hotseknotsen door de Argentijnse woestijn, maar hotseknotsen is toevallig iets waar Adwin Hoondert best goed in is. Al hotseknotsend reed hij de negentiende tijd in de etappe, waardoor hij in het klassement in de top 20 terecht kwam. ?We hebben deze Dakar nog niet veel klappen gehad, maar dit was een beste etappe,? pufte de Zeeuw aan de finish. ?En net als je denkt dat je best hard door die rommel aan het beuken bent, komt er zo?n Astana-Tatra langs gedenderd. Goeiedag zeg.?
Hoondert was al lang blij dat hij in het tweede deel van de etappe weer volle bak kon gaan. In het eerste deel - een WRC-proef, dus zijn terrein - was een luchtleiding lek geraakt, waardoor alle druk wegviel. ?Geen koppeling, geen bekrachtiging, geen remmen: niks. Zo hebben we 40, 50 kilometer gesukkeld. Even wachten tot er weer wat druk was en dan kon ik weer iets. Nog een geluk dat het begin super goed ging, zodat we nog zeventiende, achttiende lagen bij de neutralisatie. Daar hebben we het snel gefikst en konden met een verlies van een minuutje of drie verder in deel 2.?
Daar ging Hoondert het duel aan met onder anderen Pascal de Baar. Iedere keer als De Baar Hoondert had ingehaald, kwam er weer een gelegenheid waarbij Hoondert De Baar kon passeren. ?Hij kwam een duintje niet op en ik bonkte er zo links langs in ??n keer naar boven. Daarna kwam hij weer voorbij, en op het volgende bultje ging het precies hetzelfde: hup, zo er langs. Zo hebben we lekker met mekaar in de clinch gelegen.?
Een stuk harder rijden maakt het voor het materiaal wel zwaarder, merkt Hoondert. Er gaat wat meer kapot en er slijt wat meer. ?Op de rustdag hebben de mannen de truck goed onderhanden genomen. Er breekt wel eens wat af, maar niets cruciaals. Alleen de remmen, die moeten elke dag worden vervangen. Harder rijden betekent ook harder remmen.?

0 reacties


Hoondert pakt in het zand beste klassering ooit - en wil door!

De truck was af en toe niet vooruit te branden. De extreme hitte in de negende etappe van de Dakar kostte Adwin Hoondert vermogen en dat vond hij niet leuk. Maar Hoondert bleef rollen, kwam niet muurvast te zitten in het poederzachte zand, donderde niet van een duin af en bracht zijn truck zonder stukken of lekke banden aan de vervroegde finish. Daar aangekomen sloegen de stoppen even door bij de Zeeuw, die nog helemaal niet wilde stoppen, maar verder wilde. Rijden, hosternokke! Pas toen hij hoorde dat hij de vijftiende tijd had genoteerd - zijn beste klassering ooit - kwam hij tot bedaren.

Hoondert schopte stennis bij het tot finish omgedoopte CP2. Hij had aanvankelijk niet in de gaten dat het de finish was en wilde door in de negende etappe, in de duinen bij Bel?n. ?Ik zat zo in de wedstrijd dat ik misschien wat oververhit reageerde,? gaf Hoondert later toe. ?Maar er was al zo veel ingekort en afgelast. Eerst vanwege regen en nu vanwege de hitte. Nu hebben we eindelijk zand, dan wil ik rijden ook.?
Dat het loeiheet was, wist Hoondert ook wel. Hij had onderweg de motorrijders zien martelen in het zware zand en begreep het uiteindelijk ook wel. ?In het hokje was het ook niet te harden zo warm,? vertelde hij. ?Ik denk dat mijn overall wel tien kilo weegt van het zweet. Bij ons was het water ook op. Die motorjongens hebben maar een paar liter bij zich. Daar doen ze een half uurtje mee met dit weer in deze omstandigheden.?
Door de hitte leverde de truck van Hoondert aardig in aan vermogen. Om te voorkomen dat de temperatuur te hoog werd, moest Hoondert het gas los laten. ?Ik wil niet boven de 110 graden komen, want dan zegt ?ie plof. Maar het is niet leuk als ze je met 120 voorbij komen in een rivierbedding waar je met 85 doorheen hobbelt.?
Toch legde het behoudend rijden Hoondert geen windeieren, bewees hij met de vijftiende plaats. Hij pakte tijdwinst in het zand, waar de snelheden toch al lager liggen, en voorkwam dat hij stil kwam te staan met problemen. ?Er stonden er zo veel met ellende. Jongejongejonge? Wij glipten er overal tussendoor, soms letterlijk slalommend tussen de trucks en de jeepjes die stil stonden. De duinen waren geen enkel probleem. Ik heb een keer of vier moeten terugsteken, maar dat stelt niks voor. Dat kost geen tijd. Maar juist daarom vond ik het jammer dat het al klaar was.?

0 reacties


Hoondert tot zijn enkels in het poederzand

Een bandje wisselen kost in het beste geval een klein kwartiertje. Maar in het poederzand van de duinen van Fiambal? duurt het wat langer. Adwin Hoondert was een uur kwijt aan twee lekke banden. Desondanks noteerde de Zeeuw een keurige negentiende tijd in de etappe die de bijltjesdag van deze Dakar lijkt te zijn.

Argentini? zou geen duinen hebben. Nou, Adwin Hoondert wist zeker van wel. ?Ze liggen misschien allemaal op een hoopje, maar ik heb ze vandaag allemaal gezien,? verzekerde hij na afloop van de etappe in het bivak van La Rioja. ?En wat voor duinen. Goeiemorgen, wat een smerige. Je moest niet heel gek doen of je donderde om. Zo zacht dat zand. We moesten twee keer een lekke band wisselen, maar het zand is zo mul. Het stuift tegen die duinen op, het lijkt wel water. Je zakt er tot over je enkels in. Dat kost me een partij tijd.?
Hoondert reed er een keer of zes, zeven in vast, maar niet dusdanig dat er gegraven moest worden. Met een beetje heen en weer rommelen, kon de truck weer verder. ?We hebben het gewoon heel goed gedaan,? vond Hoondert, die monteur Wilko Hoefnagels en navigator Jac Gillis een pluim op de hoed zette. ?Wilko doet het perfect met de bandenspanning. Jac doet het geweldig. Die hoef ik geen drie dingen te vragen. En zelf probeer ik ook nog een stukje te sturen en dat lukt ook vrij aardig.?
Met de goede resultaten in de zwaarste etappes kijkt Hoondert met vertrouwen uit naar de laatste drie dagen van de Dakar. De elfde etappe kan een lastige worden, beseft hij. ?Die van vandaag (gisteren, red) kan nog nog wel eens een tikje na geven. Het wordt een kritische voor de banden, met veel stenen. Goed opletten dus, want ik heb maar twee reservewielen bij me en daar moet ik het mee doen.?

0 reacties


Hoondert geniet van stukje sturen met heerlijk proefje

De voorlaatste dag van de Dakar was een stevig stukje sturen. 900 kilometer. En daar zat ook nog een proefje tussendoor van 267 kilometer. Maar wel een lekker proefje. Een heerlijk proefje zelfs, vond Adwin Hoondert, voor de laatste keer ontspannen onderuit in zijn campingstoel in het bivak van Villa Carlos Paz. Met uitzicht op het meer en de palmbomen was Hoondert helemaal tevreden.

Proeven als deze hadden er wel meer mogen zijn. En hij had ook best langer gemogen van Adwin Hoondert. ?Alles beter dan 400 kilometer bonken en stuiteren op die knippenpaden van de vorige stage,? zei Hoondert. ?Waarom moest dat nou? Dit is toch veel leuker: lekker technisch, met fijne bochtjes en mooie paadjes. Helemaal mijn ding. Ik heb genoten.?
Dat het helemaal Hoonderts ding was bleek wel uit de tussentijden: met de dertiende tijd kwam de Zeeuw door het eerste meetpunt. ?Het ging perfect, maar die snelheid kon ik niet volhouden. De remmen werden te heet. En om nou op de voorlaatste dag nog een hoop trammelant te hebben, was het me niet waard.?
Het was goed te merken dat Hoondert deze Dakar een stuk harder reed. Niet alleen de negentiende plaats is daarvan een bewijs, ook de slijtage van de truck. Harder rijden betekent meer vragen van het materiaal, dat hardere klappen krijgt te verduren en daardoor sneller stuk gaat. ?Dat had ik wel verwacht,? zegt Hoondert, voorzichtig terugblikkend op de Dakar die bijna op een eind loopt. ?Als je kijkt naar de achttien die voor me staan in het klassement, met wat voor materiaal die rijden. Ik moet het uiterste uit mijn DAF?je halen om een klein beetje mee te kunnen. Dat kan ?ie niet aan.?
In de laatste etappe gaat Hoondert dan ook geen toeren en fratsen meer uithalen. Het spul moet heel het podium in Rosario op en de kans dat die negentiende plaats nog verandert, is klein - of er moet er voor Hoondert nog eentje tussenuit vallen. ?Achter me zit een gat van drie uur. Ik ga er niet vanuit dat ik nog zoveel ga verliezen. Voor me staat Marcel Huigevoort op een half uur. Dat kan ik op een kippeneindje van 180 kilometer niet goed maken. Het heeft dus ook geen zin om dat te proberen.?
Met de negentiende plaats - onder voorbehoud van de laatste etappe - is Hoondert ook meer dan tevreden. De top 20 was zijn doelstelling en die heeft hij ruimschoots behaald. ?Ik meet mezelf vooral met mijn kompanen en dan heb ik het goed gedaan. Versteijnen, Schoones, Van de Laar: daar sta ik mooi een stukje voor. Dat is een lekker gevoel.?

0 reacties


Laatste etappe zwaarste van allemaal voor Hoondert

Met het zweet op zijn voorhoofd stond Adwin Hoondert bij het podium in Rosario. Dat zweet was niet omdat het zo warm was in de finishplaats, maar een gevolg van de laatste etappe, waarin Hoondert met de eindstreep in zicht nog even zijn hele Dakar dreigde weg te gooien. ?En dan zeggen ze dat de laatste loodjes zwaar zijn. Nou, dat kun je wel zeggen. Die laatste was het zwaarste van allemaal.?

Die laatste 180 kilometer, dacht Hoondert, dat doen we fluitend en op het gemak: een rondje om de kerk en door naar het podium waar een medaille en een koud biertje wachten. Maar in de Dakar ben je er nooit ?bijna?. ?Allemachtig,? zuchtte Hoondert. ?Dat was wat. Op de verbinding naar de start reden we door een put in de weg: veerpakket gebroken. Voor de start hebben we het snel-snel gespalkt, maar dat duurde 20 minuten. We zijn als laatste gestart. Ik moest op eieren rijden, want ??n put over het hoofd zien en de hele vooras ligt er onderuit.?
Tot halverwege de proef reed het tenminste nog, maar daar stuitte Hoondert op een file van een stuk of tien trucks, die vast stonden achter de Riwald-truck van Ed Wigman, die op z?n kant dwars over het pad lag. ?We hebben de organisatie gebeld met de vraag wat nu, maar die zei: ?Je zoekt het maar lekker uit?. Dat hebben we gedaan. We zijn dwars door een hek het weiland in gereden, op zoek naar een alternatieve route.?
Met een Argentijn uit de buurt die de weg wist op schoot bij monteur Wilko Hoefnagels ploeterde Hoondert door weilanden en over achterafpaadjes om bijna 2,5 uur na dagwinnaar Hans Stacey te finishen. Het avontuur leverde ook nog eens een uur straftijd op, waardoor Hoondert in de slotetappe nog een plaats naar achter schoof in het klassement.
Dat donderde de Zeeuw uiteindelijk helemaal niks meer. ?De top 20 was mijn doel en dat is gelukt,? jubelde hij. ?En we staan er! Het heeft aan een zijden draadje gehangen, de medaille en het biertje hebben even moeten wachten, maar nu gaan we ervan genieten.?

0 reacties


Adwin Hoondert met glimmende truck door de keuring



Originele beschrijving

De nieuwe truck van Adwin Hoondert glimt van zichzelf al, maar voor de keuring voor de Africa Eco Race werd de DAF nog een keer extra goed gewassen, zodat ie er spic en span bij staat in het parc fermé in Monaco. Daar is morgenochtend de podiumstart van de Africa Eco Race. Hoondert heeft er zin in. “We zijn pas gisteren aangekomen in Menton in Zuid-Frankrijk”, vertelt Adwin Hoondert. “Vandaag hebben we nog wat laatste dingetjes gedaan voor de keuring en morgen gaan we op weg. Ideaal zo. Ik hou niet van dat geslenter een paar dagen voor een rally.”

0 reacties


Hoondert maakt kennis met Marokkaanse stenen



Originele beschrijving

De eerste kennismaking van Adwin Hoondert met Afrika is nogal wisselend verlopen. In de eerste etappe van de Africa Eco Race kreeg de Zeeuws/Brabantse équipe te maken met de vele stenen op de piste, maar ook met stenen die naar de trucks werden gegooid. Dat kostte een voorruit en een lamp. Dat er in het noordelijke deel van Marokko met stenen wordt gegooid, is niet nieuw. Dat gebeurde ook al toen de Dakar Rally er nog reed. “Het was ons ook wel verteld, maar als het dan ineens echt gebeurt, is het wel even schrikken”, vertelt navigator Jac Gillis. “We

1 reactie


Adwin Hoondert ziet af in tweede etappe Africa Race



Originele beschrijving

Zuchtend en steunend liet Adwin Hoondert zich uit de cabine van zijn DAF vallen in het bivak bij Foum Zguid na afloop van de tweede etappe van de Africa Eco Race. De 443 kilometer lange proef was de Zeeuw niet in de kouwe kleren gaan zitten. “Ik ben gebroken”, pufte Hoondert. “Zoveel als ik vandaag heb meegemaakt, heb ik in vier Dakar Rally’s nog niet meegemaakt.” Hoondert had zo veel pech dat de tijdmeting al was gestopt toen hij aan de finish kwam. Wat zijn tijd en klassering zijn, is dus niet duidelijk, maar zal ergens tussen de elf en

0 reacties


Adwin Hoondert rijdt alle banden kapot in driedubbele inhaalrace



Originele beschrijving

Het blijft een beetje tobben met Adwin Hoondert in de Africa Eco Race. Ook in de vierde etappe, een rit over 500 kilometer, zat het niet echt mee. Drie keer stond de DAF stil en evenzoveel keren moest Hoondert dus aan een inhaalrace beginnen. Ondertussen reed hij op de stenen en keien in het zuiden van Marokko alle vier de banden aan gort. Het goede nieuws was dat het bandendruksysteem waarmee Hoondert al drie dagen ruzie had nu eindelijk lijkt te werken. “Maar nu was er weer iets niet goed met de temperatuur”, vertelt Hoondert in het bivak van Fort

0 reacties


Volle patat door vijfde etappe voelt als overwinning voor Hoondert



Originele beschrijving

Maar liefst achttien plaatsen winst boekte Adwin Hoondert in de vijfde etappe van de Africa Eco Race. Met de 21ste tijd overall was hij de zesde truck aan de finish van de 436 kilometer lange proef richting Dakhla. Voor Hoondert voelde het als een overwinning. “We zijn niet één keer de truck uit geweest, hebben geen anderhalf uur stil gestaan en geen banden kapot gereden. Wat een feest!” Er kon ook niet echt heel veel mis gaan op de etappe, bekende Hoondert in het bivak aan het strand van de Atlantische oceaan, waar de Africa Eco Race morgen de rustdag

0 reacties


Hoondert op 85 procent door zesde etappe Africa Race



Originele beschrijving

In 2.03.13 denderde Adwin Hoondert door de 211 kilometer lange zesde etappe van de Africa Eco Race, om als vijfde truck te arriveren in het eerste bivak op Mauretaanse bodem. En dan had hij het nog kalm aan gedaan. “Op 85 procent ongeveer. Ik wil het spul graag heel houden.” Het was een lange dag geweest voor de deelnemers aan de Africa Race. In alle vroegte waren ze vertrokken uit Dakhla richting de grens met Mauretanië, waar de formaliteiten uren in beslag namen. Adwin Hoondert kroop om 4 uur uit zijn slaapzak. “Een veel te lange dag”, vond hij. “Vooral

0 reacties


De zwaarste etappe ooit voor Adwin Hoondert



Originele beschrijving

De negende etappe van de Africa Eco Race telde 340 kilometer, maar Adwin Hoondert had er 400 op de teller staan. Buiten dat was de etappe in het Chinguetti-gebied in Mauretanië de zwaarste die Hoondert zich voor de geest kon halen. “Ik heb vandaag meer duinen gezien dan in drie keer Dakar”, meende de Zeeuwse coureur. De organisatie had 100 kilometer duinen beloofd, maar in de beleving van Hoondert moest het veel meer geweest zijn. “Het was alleen maar zand en duinen, duinen, duinen. Tjongejonge, wat een duinen. Het was echt een leuke dag. Ik heb genoten. Van mij mag

0 reacties


Hoondert niet één keer de truck uit in ‘serieuze proef’



Originele beschrijving

Gerard de Rooy stond bijna een uur muurvast in het mulle zand van de tiende etappe van de Africa Eco Race, maar Adwin Hoondert hoefde niet één keer de cabine uit. ‘Blijven rollen’ was het devies om de 408 kilometer van Amodjar naar Akjout goed door te komen. En dat was precies wat Hoondert deed. “Het was een echt serieuze proef”, vond Adwin Hoondert bij aankomst in Akjout. “Ze hadden gezegd ‘een paar duintjes’, maar het waren er een hele hoop. Dit was, denk ik, één van de moeilijkste dagen van de rally. Zelfs De Rooy zei dat hij niet

0 reacties

Hoondert

Kapelle

Foto's
0
Video's
0
Topics
15

Over Hoondert

Een bedrijf uit Kapelle (Nederland).

Bedrijven

Ervaring

Ik heb ervaring met de volgende machines:

Merk / type Waardering
« Alle bedrijven