Van de Laar moet nog even alle zeilen bijzetten

De voorlaatste etappe was nog even zweten voor Fried van de Laar en zijn jongens. 300 kilometer vol haakse bochten en linke doordraaiers die niet in het roadbook stonden; het was een beste kluif. ?We moesten met zijn drie?n alle zeilen bijzetten om er goed en veilig doorheen te komen.? Maar nu wacht het podium. Nog 174 kilometer te gaan.
De bochten en obstakels die niet in het roadbook van de voorlaatste etappe stonden, dwongen Fried van de Laar om op zicht te rijden. Alleen hing er zoveel stof op de route dat dat eigenlijk niet te doen was. ?In het stof m?et je op het roadbook rijden,? vertelt Van de Laar. ?Onze Ben heeft het opnieuw geweldig goed gedaan, maar als het niet in het roadbook staat, kom je voor hele verrassingen te staan.?
Aan verrassingen is Van de Laar na twee weken Dakar wel gewend. Samen met zijn zoons Jan en Ben in de cabine en met hulp van zijn monteurs in het bivak wist hij zich door alle verrassingen heen te slaan. ?In het begin hebben we wat kleine trammelanten gehad, maar de monteurs hebben dat goed opgelost. Ik weet niet waar ik zonder die mannen was geweest. E?n keer waren ze ?s morgens om half negen nog bezig! Ik ben heel blij met de hulp die we hebben gekregen van de mannen van Hamer Dakar, nadat hun auto al op de eerste dag was uitgevallen. Die jongens zijn goud waard geweest.?
E?n moment dacht Van de Laar dat zijn Dakar tot een voortijdig einde was gekomen: toen hij zonder koppeling in de duinen stond. ?Dat was een onmogelijke situatie. Dankzij mensen uit de buurt, die voor ons uitreden, zijn we er uit gekomen. Die nacht hadden we de moed bijna opgegeven.?
De Dakar rijden met zijn zoons bij zich in de cabine en dochter Anja op de servicetruck was een bijzondere belevenis voor Van de Laar. ?Straks sta ik op het podium met mijn kinderen. Hoe mooi kan het zijn??