Kubota M5091

Kubota M5091 review – 1.5 maand gebruik

In december van 2020 is onze 2009 Deutz Agrofarm 410 2WD(5500 uur) uitgerust met Mallieux U8 vervangen door een demo 2017 Kubota M5091 (600 uur) met een kubota la1854 lader.
Wat zochten we?
Trekker tussen de 85 en 105 pk, voorlader die boven de 3 meter laadt (met gekiepte bak), max hoogte 2.68 (hoogte limiet schuur), 34 inch banden, hydraulische koppeling en wendbaar.
Primaire werkzaamheden: Kuilvoer snijden, voerwagen laden en in zomer het lichtere werk zoals voor de schudder staan.

Waarom een Kubota?:
De AgroFarm 410 was een bijzonder prettige en betrouwbare trekker en daarom keken we eerst ook naar een Deutz-Fahr 5100G 2WD met een soortgelijke MX lader als op de huidige trekker. Andere realistische kandidaten waren de New Holland T5.95 2WD, Same Explorer 100 4wd (eigenlijk gewoon een 5100G). Tijdens onze zoektocht kwamen we de Kubota M5 serie ook tegen en deze voldeed aardig aan de specificaties. Daarnaast was de cabine zeer geschikt voor voorlader door de hoge voorruit en maakt de bouw van de vooras zeer grote stuuruitslag mogelijk, groter dan andere 4WD modellen. Evenhuis in Giethoorn had een 2017 M5091 staan die voor Demo’s werd gebruikt en deze is ook bij ons op Demo geweest. Eerste indruk was dat de Japanner nogal goedkoop was vanbinnen maar de cabine wel zeer goed uitzicht bood, niet slecht voor veel voorlader werk. De cabine is wel vrij vol en de trap stijl wat niet echt geschikt is voor het regelmatig afstappen voor het toevoegen van bijproducten tijdens het laden van de voerwagen. We waren niet heel erg onder de indruk van de hefrichting. De hefcapiciteit was ok maar de hefstangen deden wat dun aan wat wij als negatief zagen, onze Deutz had namelijk dikkere stangen die al een geknapt waren door al het kuil snijden. Ook op prijs leek de Kubota weinig aantrekkelijk ten opzichte van een nieuwe 5100G 2WD met 0 uur op de teller. Echter na wat stevig onderhandelen werd de Kubota financieel zeer aantrekkelijk en zodoende werd het de Kubota ipv de Deutz.
Ervaringen

De trekker:
Zoals tijdens de demo al op viel is het interieur gemaakt van weinig bijzonder plastic en zit alles niet bijzonder is elkaar. Tijdens werkzaamheden rammelt alles er vrolijk op los wat nogal irritant is. De deur die toch nog maar 600 uur is gebruikt heeft nu al een gezonde hoeveelheid speling op het slot (dus nog meer lawaai). Wij hebben ook een Landini Vision op het erf staan en deze voelt qua interieur echt super luxe alleen omdat alles niet een enorme herrie maakt en het interieur niet meebuigt als je er al naar kijkt. Het interieur van de Kubota is vrij vol wat maakt dat je weinig ruimte hebt voor je benen. Standaard is de trekker uitgerust met een enorm luide pieper die je attent moet maken op het niet hebben ingeschakeld van de handrem als je de stoel heb verlaten. Daarnaast stopt de aftakas met draaien als je de stoel verlaat, maar na het samenbinden van 2 draadjes denkt de computer nu dat er permanent iemand op de stoel zit. De wendbaarheid van de trekker is geweldig, hij stuurt makkelijker bijna even ruim als de oude Deutz en door de compactere voorlader kom je makkelijk rond op het erf. De hydrauliek heeft geen druk loze retour wat nogal frustrerend is in combinatie met de lift van de kuilvoersnijder en de opbrengt is opzich wel ok hoewel bij een zware lading in de voorlader de pomp niet op zijn happiest is. Een absolute irritante feature van de trekker is de vulnek/slang die naar de tank loopt. Deze maakt het onmogelijk maakt om een automatisch vulpistool te gebruiken omdat de slang het niet snel genoeg kwijt kan waardoor het pistool afslaat. Zodoende sta je constant het pistool te reguleren om wat diesel in de tank te krijgen. Het goede zicht rondom de trekker wordt onder andere gerealiseerd door het onderbrengen van de emissietechniek onder de motorkap, nadeel is dat de kap hierdoor nogal hoog is. Resultaat is dat we totaal niet kunnen zien wat we opscheppen met de voorlader. De trekker moet ongeveer elke 8 dagen regenereren wat ongeveer 10/15 minuten duurt, zeer acceptabel. Het verbruik van de trekker kwam gemiddeld op de 3.5 liter per uur uit, wederom niet slecht. Het vermogen uit de motor is oké maar het voelt alsof er onderin wat minder koppel is dan de Deutz had. Een probleem dat vaak opspeelde was een error in de remsensor waardoor de trekker dacht dat voorremmen stuk waren en daarom 4WD inschakelde. Na het vervangen van een sensor lijkt het beter te gaan maar sporadisch komt het nog steeds voor. Volgens Evenhuis is dit een bekend kwaaltje wat te fixen is door de trekker opnieuw te starten, vrij irritant wederom.

De voorlader:
Ten eerste was het nemen van een la1854 lader een grote fout. De lader is simpelweg te klein voor het laden van de voerwagen. Bij het kopen van de trekker gingen we simpelweg uit dat de voorlader aan onze specificaties voldeed maar doet hij dus niet. De bouw van de lader is zeer solide en het zwaartepunt zit laag wat zorgt voor stabiliteit. De bedieningspook van de lader is gigantisch en heeft een grote uitslag wat niet echt bevalt als je komt van een MX die met een kleine hendel te bedienen is. De aankoppeling voor bakken en dergelijke van de bak is nogal overengineerd. Er wordt namelijk gebruik gemaakt van gesmeerde bussen waar de pennen in zitten. De pennen lopen vervolgens nog door 2 bussen wat het stevig maakt maar wel overdreven complex en onderhoudsonvriendelijk. De geïntrigeerde poten voor het afkoppelen van de lader van de trekker zijn een welkome upgrade ten opzichte van de losse poten op de MXU8.

Conclusie:
Met de ervaring van nu hadden we waarschijnlijk de Deutz gekocht.

Tot slot
Er zijn vast meer positieve dingen te noemen aan deze trekker maar de hoeveelheid negatieve punten hebben mij een beetje zuur gemaakt, het is gewoon niet erg prettig werken met de trekker. Uiteraard is de trekker luxer dan de Deutz maar in de basis tijdens dagelijkse werkzaamheden ietwat frustrerend om mee te werken